Bin Yıllık Çınar
Köründen başlıyorum sabahlara;
İki kirpik arasında gözlerini
Aydınlığa nasıl açtığını merak ediyorum...
Kendi körlüğümden umuda devrilmek adına
Feyz alacağım kendime bu devrilmeleri…
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Başım göğe erecek!
Çünkü ben bin yıllık çınar,
Umudu selamlayan,
Toprağa, hayata aşk ile tutunan!
Çünkü ben Güney’in Kızı,
Çünkü ben sınırdaki AY!
Ne güzel yazdınız! Aynı duygularla... Daima ümide, sevinçlere... Teşekkür ederim... Ant. +10 puan... İyi günler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta