Bin Yıllık Çınar
Köründen başlıyorum sabahlara;
İki kirpik arasında gözlerini
Aydınlığa nasıl açtığını merak ediyorum...
Kendi körlüğümden umuda devrilmek adına
Feyz alacağım kendime bu devrilmeleri…
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Başım göğe erecek!
Çünkü ben bin yıllık çınar,
Umudu selamlayan,
Toprağa, hayata aşk ile tutunan!
Çünkü ben Güney’in Kızı,
Çünkü ben sınırdaki AY!
Ne güzel yazdınız! Aynı duygularla... Daima ümide, sevinçlere... Teşekkür ederim... Ant. +10 puan... İyi günler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta