Bin Yıl Yaşasan Şiiri - Vehbiye Yersel

Bin yıl yaşasan da sonun ölümdür,
Bir yere kaçamazsın vade gelince,
Yemen, içmen sadakan olur, yarın.
Kimsenin işine yaramaz sakladıkların.
Sen hayattayken, yaşamadıysan,
Fitneye sebep olur, bıraktıkların.
Cimrilik edip de toplananların,
Hiç faydası olmaz, ne şimdi, ne yarın.
Bulunduğun anı, yaşamaya bak,
Gelecek de, bilinmez ne gösterir hak.
Ye, iç, fazlasını saklama, eyle infak,
Saklayan zarardadır, mert olmaya bak.
14 Eylül 2002