Bin Yaşında Şiiri - Mesut Sütçü

Yüreğim sırılsıklam olmuştu gözlerinin yaşında
Seni sevmekle başlayan acılarım şimdi bin yaşında
Namlulara eğilmezken bir zamanlar
Meğer bir tebessüme teslimmiş
Meğer bir bakışınla tükenecekmiş ömrüm
Şimdi bin bela var başımda

Uzaklardan salladığın elin
Avuçlarımda ter olmadı
İçime süzülen gözlerin
Bir kez bana yaklaşmadı
Ve sen hiç yanımda olmadın
Geceler kaldı bana
Tek damarlık acılar

Yüreğim tükenesi bir damlaydı gözlerinin yaşında
Seni sevmekle doğan bu yürek şimdi bin yaşında
Dağlara sürgünüm gider
Ovalarda gölgem dolanır
Varlığının tılsımı bir duman gibi başımda
Giderse cesedim gider yanından
Kalırsa ruhumun ateşi
Bir de resimlerde duvarlarda
Gelip geçtiğin yollarda
Yüreğimin kanı kalır
Sen görmezsin sen anlamazsın

Belki ben de terk edeceğim buraları
Ama sevdan seyyahlığını yapacak ömrümün
Gittiğim her yerde aşklar seni hatırlatacak
Ben bin yaşına geldiğimde
Anıların tortusu kalacak geriye
İhtiyar yüreğimle
Hep aynı mevsimde olacağım
Yine geceler saracak beni
Tek damarlık acılar
Kanım silinmeyecek resimlerden, duvarlardan
Başımda sevdanla duracağım
Ve sen bir başkasını sevdiğinde
Ben bin yaşında olacağım