Bin Üçyüz Otuz Şiiri - Tayyar Güzel

Binüçyüzotuzda harp ilan oldu
Dünyanın ahvali yaman dediler
Cihan baştan başa zulm ile doldu
Acap ne gösterir zaman dediler

Ecnebiler bir ittifak yürüdü
Osmanlı ülkesi duman bürüdü
Zavallı Enver’de kumandan idi
Bozuldu ordular tümen dediler

Vurun imparator bozulsun deyu
Her yanda bendleri üzülsün deyu
Hazinesi nerde sezilsin deyu
Basalım postuna saman dediler

Biçare devletim çekti kılıcı
Zannetiki yoktur karşı durucu
Ne yazık kalbinde sinmişti ucu
Mukaddes yurdumuz keman dediler

Düşman her taraftan doldu vatana
Heyhat deriz o zamanki sultana
Memleket ahvali olmuştur fena
Anneler ağlayıp aman dediler

Tarih binüçyüz otuzbeş oldu
Yurdumun gül rengi sarardı soldu
Kalbimiz ufkuna hazanlar doldu
Çıktı bir kahraman hemen dediler

Samsundan Sivasa ezmi ruh etti
Gizli sırlarını hep ifşa etti
Gekaben orduyu cepheye gitti
Düşman keklik olmuş kaman dediler

O gün edulardan öcünü aldı
Türküm demeyene kılıcını çaldı
Düşman soluğunu evinde aldı
Şanlı Türk bayrağı elvan dediler

Yurdum baştan başa güle yaslandı
Bunu gören zalim hemen uslandı
Bu nam bu dünyada şöyle seslendi
Kemal’in göğsünde iman dediler

Göyüzünde Türk kuşları göründü
Aslan yurdu demir ağla örüldü
Herbir hain kovalanıp sürüldü
Fabrikalar kurdu güman dediler

Her yanda kuşattı cepheyi ordu
Düşman’ın çoğaldı yürekte derdi
Türklük iradesin gençliğe verdi
Halk evleri kurdu elan dediler

Tayyar iyi düşün derince fikret
Olup bitenleri tarihte zikret
Gafletten uyanıp sır yoluna git
Ali Cumhuriyet umman dediler