Bin uçurum Bin Anka Şiiri - Müştehir Kar ...

uzak bir adamın içinde bin anka
bin yangın bin varoluş bin tezat
bin dünya bin dünyaya yetecek kadar
yarına çıkarsa çatlayan nefes
akıllı bir kadının gözlerinde fer olur

varolan ve varolacağını bildiği her şey
onu kaybetmektir korkunun
en acı yanı
bir gülün ensesindeki heves
çaresiz bir dağa yaslanmaktır
sen susarsan kem gözlere yarar bu
konuşursan varlığımın ilhamı
ve sen ellerinle gülen kadın
öksüzlüğüme vereceğin kanatla
uçar gideriz ya varılmaz kaf dağına

bir ipte iki canbaz
biliriz de bu sözü
ikiden iki çıksa bir kalır
bir duvarı yıkmadan diğerine yaslanmak
yazgısı en gaddar adamın
boynundaki yağlı ilmektir
bir ankayı uçurmak yıldızlara çıkmaktır
ay döner sarmaşıkla
güneş bakarsın tutar dağları eritir

içimde yarım kalmış ağıtı kime yaksam
dili tutulur
bir gölgenin hatırı
bin yıl çıkmaz demişler
içimiz ateşlense yanan yer dilimizdir
çürük meyveler gibi dudağımda bir nasır
kessem koparsam naçar
can kuşuma dokunur

bana sokağın türküsünü söyle şimdi
bin uçurum bu yanımda göverir
inandım kadının içinde ışık
meyledilen bir anka yarasıdır
şehri küskün adımlarla öptüm
sağ yanağım yoruldu sol kanadım kırılır
vur beni öldür beni
korktuğun su sesinden
bin kere gel iç beni
ben bugün isyanımı
çatlamış nar kabuğuna saklasam
tarifi iflah olan bin neşter vur
her anım çatlamış bir tay
ayaklarımın battığı balçık

nurunla boğ beni nurunla çoğalt
gülüşün bir ordu su başlarında
sekerek atladığım bin dağ
buğday sarısı bin başak
değerse nefesim nefesine
o zaman inan
korkmayacağım

bu çıplak seherlerde öten her kuş
diyor kim vursa bir daha ölmeyeceğim

28 mart 2012