Bin Sekiz Yüz Yirmi Beş Şiiri - Hazal Do ...

Yine gecenin bir köründe,
Kayboluyor düşüncelerim kimsesizliğimde.
Beş yıldır kayboluyor,
Beş tane üç yüz altmış beşte,
Her gece kimsesizliğimde.

Yok olup eriyen,
Söve söve çürüyen kalbimde tam bin sekiz yüz yirmi beş tane acı çakılı.
Tek tek hatıramda..
Bin sekiz yüz yirmi beş sızı,
Bin sekiz yüz yirmi beş yara,
Öldürmeyip süründüren bir yalnızlık...
Yaralayıp merhem olmayan bir hayat...
Uçsuz bucaksız bir yol...

Bizim gibi.
Biz demişken,
Biz dememişken bizim gibi.
Olmadı; ben ve sen gibi,
Kimsesiz gibi,
Acı ve intikam gibi,
Acın çok yaraladı sen gibi,
Yaram çok kanadı ben gibi,
Ben ve sen...
Ama asla biz değil.
Beş tane üç yüz altmış beş sen,
Beş tane üç yüz altmış beş ben,
Hiç yolları kesişmeyen bin sekiz yüz yirmi beş ben ve sen,
Ama asla biz değil.
Bize ışık yok.
Hiç ışık yok,
Gecenin köründe...

Hazal Doğan 2
Kayıt Tarihi : 22.2.2020 03:55:00