Kim istemez ki
Zamanda asılı kalmak
Yara yar olmak
Cananda can,
Kim istemez
Ki
Yaşarken
Aşkı tatmak
Şu fani dünyaya inat,
Amma velakin
Gel de gör şu gidişatının halini
Sabahı zindan etmiş
Geceyi beş para,
Gitmekle
Bitmeyen
Yollar
Çekmekle de
Son bulmayan acılar,
Nihayetinde
Hakikat gerçekliğinden çıkmış,
Ve
Umuda çaktığı çiviler
Yalanın boynunda
Asılı,
Düşeceği de
Yok gibi hiç yok gibi,
Kim istemez ki
Severek
Ölmek
Kalbi
Yüreğe gömmek,
Kim istemez ki
Kim,
Görünen
O ki
Sanki insanoğlu
Doğduğuna bin pişman...
* Berlin, 18.05.2023 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 18.5.2023 14:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!