Yüzünden düşen bin parçayı
Yere düşmeden yakalıyorum
Avuçlarımda yaşlanıyor her biri
Kızgınlığın bile benim olmalı diyorum
Aklımı kaybettiğim yerde buluyorum hataları.
Yıllar nasıl geçer şimdi.
Bir söz sanatının tam ortasında küfreder gibi
İşbu şiir'e söver gibi
Kızıyorum
Kendi suretimden başka bir şey kalmıyor savaş alanında
Yüzünden düşen bin parça yüzüme saplanıyor
Bu yüzden aynada hep senin yüzün kanıyor.
Kayıt Tarihi : 1.10.2010 13:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!