Bin Ölürüm Şiiri - Yenal Karavelioğlu

Kandan elbiseler giyer,
Gözlerim yokluğunda.
Yüreğin yüreğime tapuluyken,
Ellerin ellerime kelepçelerle birleşirken,
Tenin tenime yapışır.
Derin dehlizlerinde hapsolurum
Prangalarla bağlanırım sensizliğe.

Kan kusarım hücrelerinde
Kader mahkumu gibi.
Nefessiz kalırım
Üç duvar derin dehlizlerinde.

Ne sana haksızlık yaparım,
Ne de sana olan sevgime.
Ne hakkımdan fazlasını isterim,
Ne de fazlasını umarım senden.

Bakma bana sen,
Bulaşma istersen.
Demedi deme
Bak belan olurum,
Yürüdüğün yollarda izin olurum.

Gönül sarayında çiçekli yolda
Kırmızı halın olurum.
Geceleri aydınlığın,
Sabah doğan güneşin olurum…

Yatağında sağ omuzum yastığın,
Sıcak nefesim yorganın.
Gelecekteki yuvamızda
Ben senin huzurun olurum…

Senin için üç aylarda
Aşkına tuttuğum orucun,
Senden sonra aşka
Tövbe eder, aşk hacın olurum…

Ben senin deli şairin,
Sen benim olmazsan
Gider elin olurum.

Ama bir de benim olursan
Kulun kölen olur,
Doyumsuz aşkın,
Vazgeçilmezin,
Tanrı’dan sonra taptığın,
Ey aşk varlığım varlığına der
Tanrı’nın sana armağanı olurum.

Hayatımda seni tek geçerim.
Sevgililer gününde sevgili değil,
Seni seviyorum dediğim her gün
Sana sahip olur,
Seninle yeniden doğarım.

Ve sen beni bir seversen
Ben seni bin severim.
Sen benim için
Bir ölürsen,
Ben sana bin ölürüm aşk.

Sen benim kadınım,
Sen benim kısrağım,
Sen benim kraliçem olursan,
Ben senin efendin,
Ben senin adamın,
Ben senin kralın olurum…