Tutamıyorsa artık bir el tutulamıyorsa bir de kol...
Ayrılıyorsak masum nice tırnaklar gibi et-ten..!
Koş yeni ufuklarına, mutlu olduklarına dön yeniden!
Hiç bir şey yapamazsın sen de; pişmanlık vaktin gelmeden!
Ve, herşey önünde eğrildiğin gibi yalnızca
Benim de önümde eğilerek af dilemekten başka..!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta