Bin kurşuna vurulda, bir kadına vurulma!

“Öldürüp de, hayatta bırakırlar”!

Bilmediğinin o kalbin, girme sakın köşküne
Sevildim diyerek sen, o gönlüne kurulma!
Sonra aşk dilenirsin, dönüp de bir düşküne
Bin kurşuna vurul da, bir kadına vurulma!

Ardın sıra gezdirip, peşinde dolaştırır
Aşk denen o illete, kalbini bulaştırır
Doldurup da vadeni, tanrına ulaştırır
Bin kurşuna vurul da, bir kadına vurulma!

Hep kafana kakarlar, geçmişini dününü
Pusulan olsa bile, şaşırtırlar yönünü
Zehir ederler sana, yaşadığın her günü
Bin kurşuna vurul da, bir kadına vurulma!

Genç yaşta yıkılıp da, kahrolur sen çökersin
Gözlerinden kan dolu, nice yaşlar dökersin
Ömür boyu bu şekil, çok acılar çekersin
Bin kurşuna vurul da, bir kadına vurulma!

Seni mutlu etmeyi, gururuna çok görür
Kendi oynar her yerde, kurtlarını döktürür
Alır da o kalbini, ciğerini söktürür
Bin kurşuna vurul da, bir kadına vurulma!

Kalbinin ateşinde, nice canlar yakarlar
Zehir olup sinsice, yüreğine akarlar
Kaprisini çekersin, birde tavır takarlar
Bin kurşuna vurul da, bir kadına vurulma!

O uysalını ister, fakat kendi inattır
Döktüğü gözyaşları, onun için silahtır
Acındırır kendini, sanmayın ki günahtır
Bin kurşuna vurul da, bir kadına vurulma!

Geçirince eline, köle yapıp sattırır
Huzur dolu gönlüne, nice dertler kattırır
O çarmağa gerip de, çivileri çaktırır
Bin kurşuna vurul da, bir kadına vurulma!

Güzelliği sahtedir, hoş görünür gözüne
Sanki melek sanırsın, dönüp baksan yüzüne
Aldanıp da kanarsın, iki tatlı sözüne
Bin kurşuna vurul da, bir kadına vurulma!

Bil ki yaşatırlar hep, onlar derdi hürünü
Gece gündüz ağlarsın, güldürmezler yüzünü
Seçkin derki; inanın, dinleyin bu sözümü
Bin kurşuna vurul da, bir kadına vurulma!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA