Bin Kollu Derin Acım Şiiri - Mehmet Çoba ...

Güllerim çoktan kurudu, yeşil yapraklarım sarardı
Hayallerim kırık, umutlarımı tükendi
Kurtları bol, yalçın dağların
Dikenli patikalarında
Günlerdir
Yolunu kaybeden
Ürkek, bir yavru ceylanı gibi
Kendimi bıraktım vadilere, indim derelere, çaylara

Büyük bir heyecan kıskacı sardı baştanbaşa içimi
Koynunda, çırılçıplak gece taşıyan
Gelen bir akşamın
Gün batımında
Yavaş, yavaş
Hava karararıyor
Kayboluyor göğün
Mavliği
Bir rüzgâr dövüyor
Göğsümün ta orta yerini
Başım ellerimin arasında giden güne ağlıyorum

Gecenin sessiz soğuğunda, bin kollu derin bir acı
Çöreklendi içime
Ne parıldayan yıldızlar var
Gökte
Nede uçuşan ateş böcekleri var
Çevremde
Ah şu geceyi bir yenebilsem
Şafak doğacak
Ellerime
Bu hırs
Bu öfke bendeyken
Elbet
Umut yeşerecek
Yüreğimde
Söz
Tekrarardan
Özgürlük şiirlerini yazacağım
Sevenlere, yaşama, özgürlük sevdası çekenlere

Mehmet Çobanoğlu
05.02.2020
İstanbul