cennet bahçesinden çalındığında da elma
ben suçlanmıştım
kızıla boyayan özgürlüğü yılan mıydı…yalan mı
nehirlere iade etmiştim ödünç aldığım sularını
içimde kanayan yaralar şelale şimdi
ıstırabın kalleşliği patlıyor suratımda
“en zayıf yanıdır insanoğlunun kibir
ve en büyük günahı” denmişti
şimdi günahlarımda boğuluyorum
sesimi kısmayacağıma söz verdim defalarca
hep küstü sözcükler bana
kuyulara haykırdığım sesler başak da vermez ki
bin kez söyledim kendime
bin kez de dinlemedim
bir orospu olmuş yürek
ve ne yazık…kapalı gerçeklere
06.01.2007
Atilla Güler
Atilla GülerKayıt Tarihi : 7.1.2007 12:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!