Bin kez ölürüm Şiiri - Mehmet Karabulut 2

Hasretin son bulsun ey yar diyerek
Ya mum gibi erir ya devrilirim
Her gün batımında hüzün giyerek
Bir defa doğsam da bin kez ölürüm

Sararıp soluyor biçare tenim
Canımı yoluna salıp gidenim
Belki yar olursun belki kefenim
Bir defa sevsem de bin kez ölürüm

Sanma ki ciğerim kökten yanmıyor
Sanma ki yüreğim seni anmıyor
Sana sitem etmeye dilim varmıyor
Bir defa kansam da bin kez ölürüm