Hiç konur mu sevgi mezar taşlarına,
Düşman olur mu bir baba evlatlarına,
Bazen bir Alo, bazen selamdır baba.
Bazen hastalıkta bazen Bayramda,
Unutulandır Baba.
Elinden ekmek yer onlarca evladı,
Mağdur kazancı, mağdur feryadı,
Bazen dünyalara açılan yüce kapı,
Bazen yalnızlığa bazen sonsuzluğa,
Dalandır Baba.
Sorarsın, yaşarsın Dünya hep senin,
Kederin de sebebi... derdi neşenin,
Olsun istersen eğer Cennette yerin,
Cehennem kapısında kolları gerip,
Durandır Baba.
Günümüzde bilmez ehli keyifler,
Evlatlık bilmezler, saygı bilmezler,
Bayram, seyran geçer görmezler,
Kapıda yol gözleyen, umut gözleyen,
Koca bir Yalandır Baba.
Özdemir der bunca seneler geçer,
Evlatlar gelirler, babalar gider,
İki kapılı bir han konanlar göçer,
Dünya da anadan bir kez doğan,
Bin kez ölendir Baba.
09.06.2023
Kayıt Tarihi : 9.6.2023 11:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özdemir Koca](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/06/09/bin-kez-olen-baba.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!