İçimdeki fırtına, sana doğru esiyor
Beni önüne katıp, göklere kaldırıyor
Sensizliğin özlemi, nefesimi kesiyor
Yaşama arzusundan, bazen de yıldırıyor.
*
Aşk denilen hastalık, yakaladı bir anlık
Kendime mukayyetle, edemedim çobanlık
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta