İstanbul yağmurlu yorgun.
Deniz düşen damlalara yoldaş.
Ben elimde yüreğim.
Yağmur'danmı bilinmez.
Yaşlı gözlerim.
Dalgalar arasında.
Martı çığlıklarında.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Çok güzel olmuş...Yüreğinize sağlık...Tam puan şiire...
İstanbul yağmurlu yorgun.
Deniz düşen damlalara yoldaş.
Ben elimde yüreğim.
yüreğin hoş olsun ki...güzel şiirlerinizi okuyabilelim...sevgiler...
istanbul özlenen sehir; bu guzel dizelere layik kalalabilseydi keske ama bunu cok hos dile getirmissiniz tebrikler..
Ayrılık ölümden beter, dayanılmaz.
Tebrikler güzel şiirinize. Birol Hepgüler.
Kader atsın uzaklara.
Yine sana dönerim.
Dayanamam ayrılığa.
Bin kere ah ederim.
Hangi yürek dayanabilir ki ayrılığa
saygıyla
Hoş bir şiir! Kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta