Bin düşman bir kalbime bin hançer saplasaydı
Yeter ki o yar beni kalbinde saklasaydı
Bin hançer bir kalbimi bu kadar acıtmazdı
Ah o yar ardı sıra beni bırakmasaydı
Bir kalbim bin düşmanın hançeriyle vuruldu
Bu yaranın acısı sevda kadar yaksaydı
Hançere ve düşmana gerek yok dedi kalbim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
