Bir Fırın Ekmek Yemek

Bir nurdu o, insanlığa gönderilen rahmet?
Devesinde, güneş gibi parlıyor Muhammed.
Arkasında Ebubekir Sıddık, ikinin ikincisi
“O dediyse doğru” diyen, Mekke'nin efendisi.
Doğrulukla adalettin timsali, Ömer’i gördüm.
Elinde üç hurma, başımı kumlara gömdüm
Görünce tanıdım Ali’yi, heybeti ve urbasından
Ta kendisi Osman bu, sırtında torbasından.

Allah'ım, Mekke’ye düşmüş Karani'nin yolu?
Nebinin, görmeden “dostum” dediği, Hak kulu.
Mescid-i Nebevi önünde, telaş var ne bu hal?
Siyahın, beyazdan ak göründüğü, Habeşli Bilal
Namaz için gelse gerek, avluda o aslan avcısı
Hamza’yı gördüm, içime düştü Uhud’un acısı.
“Uyandırsalar” dedim, kalbim duracaktı rüyada
Kurtulsam ayaklarım yandı, kavurucu kumda..
Oysa derdim ki “keşke o devirde yaşasaydım"
Ordunun, bir neferi olup Uhud da savaşsaydım”.
Kızgın güneş altında oturmuştu, bir ordu kumda
Ben klimalı odamda, kan ter içindeyim uykumda.
Rüyada utandım, bu ordunun hal-i ruhiye sinden
Ok gibi fırladım yataktan, “aff” çektim derinden.
Çatıda deve aramışım, kuş tüyünden yataklar
Onlar gibi olmak için, bir fırın ekmek yemek var.
2005