Bin Dört Yüz Eli Üç Şiiri - Adem Ulutaş

Yıl bin dört yüz eli üç mayısın son günleri
Korku düştü bizans gökler karardı bugün
Kadırgalar Haliç ten çevirdi dümenleri
Yiğitler dört bir yandan surları sardı bugün

Kuşatma nefsi değil niyet halis pak idi
Fethi destekleyen de muhalif te çok idi
Baş konmuştu bu yola başka bir yol yok idi
Kuşatmayı kaldırmak namustu ardı bugün

Tarihe ender gelen genç ve cesur komutan
İşte bu komutanda birleşti ilim iman
Dökdürdüğü toplar ki surlara vermez aman
Gülleler kostantin in bağrını yardı bugün

Birbirine bağlanmış köprü olmuş kayıklar
Ard ardına patlıyor lağam denen oyuklar
O gerilmiş yaylardan hızla fırlayan oklar
Ebabiller ağzında hedefe vardı bugün

Balta teber kılıçla ediyor cenk yiğitler
Şehit düşmüş,gül gibi açmış renk renk yiğitler
Tarih sizi unutmaz sonsuza denk yiğitler
Kostantinopolis in meydanı dardı bugün

Geçilmez dedikleri surları geçtik işte
Adaletsiz devlete son ömrü bictik işte
Bir çağı kapatarak bir çağı açtık işte
Kula eğilmez başım göğsüm kabardı bugün