Sarmıştı milletimizi gözyaşı, kaygı, dert
Kâbus yılıydı o sene, bin dokuz yüz on dört
Elimizden çıkmak üzereydi bu güzel yurt
Kâbus yılıydı o sene, bin dokuz yüz on dört
Akıyordu Çanakkale ye doymayan yamyam
Sönerken ocaklar yavrum ben nasıl uyuyam
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta