Bin Dokuz Yüz On Dört Şiiri - Fethi Yıldız

Sarmıştı milletimizi gözyaşı, kaygı, dert
Kâbus yılıydı o sene, bin dokuz yüz on dört
Elimizden çıkmak üzereydi bu güzel yurt
Kâbus yılıydı o sene, bin dokuz yüz on dört

Akıyordu Çanakkale ye doymayan yamyam
Sönerken ocaklar yavrum ben nasıl uyuyam
Kanı ile suluyordu bayrağı boyayan
Kâbus yılıydı o sene, bin dokuz yüz on dört

Boğazları geçmek mi donanmayla şu küfür
Geçseydi milleti boğardı karanlık zifir
İnnafetehna diyor ayette ebcet, cifir
Kâbus yılıydı o sene, bin dokuz yüz on dört

Akvamı beşerin istilacısı vampiri
Ateş çemberinde Anayurdumun her yeri
Başladılar soykırıma vahşice çok seri
Kâbus yılıydı o sene, bin dokuz yüz on dört

Yurdumuz kitle imha silahıyla dövüldü
Ay karanlığa şu güneş mateme büründü
Vatan vatan diye bebeklerimiz süründü
Kâbus yılıydı o sene, bin dokuz yüz on dört

Okurdu kimi ezberinden, yüzünden Kur’an
Düştü toprağa her nefer, diyerek ah Vatan
Vermedi düşmana geçit, bu toprakta yatan
Kâbus yılıydı o sene, bin dokuz yüz on dört

02.06.2010