Bin Doğarız Şiiri - Yasin Aydoğan

Demir Dağı'na hapsetti sandı düşman,
Yol açıp dağı geçit eyledi atan.

Nice at koşturdu Orta Asya Bozkırlarında,
Dostta dost, düşmana ecel oldu rüyasında.

Öyle devletler gömdü tarihe ismi bilinmez,
Şanlı devletler kurdu,tarihten silinmez.

Anadolu'yu yurt edindi alplerle,
Hep iç içe oldu dost görünen kahpelerle.

Er meydanına çıktı, anıyla şanıyla,
Ne bedeller ödedi, soylu kanıyla.

Ümit kesmez hiçbir vakit kendinden,
Yeise düşmez, bu hediye dininden.

Şehadet şerbetini içince bizi bekler Cennet,
Bre gafil senin yerindir Cehennem elbet.

Akif'in şiirinde kükremiş sel gibiyiz,
Vatan ve bayrak için biz deliyiz.

Kimi vakit susarım bil ki edebimden,
Kimi vakit kan damlar kalemimden.

Hiç gülmedik bu yurtta, doyasıya ve içten,
Hiç kurda dost olur mu çakaldan ve itten.

Dönmeyiz hiçbir vakit, verilen sözden,
Vazgeçer miyiz sandınız dikeni var, diye gülden.

Korkutup kaçırmaz bizi yaptıklarınız,
Bin beter olun, hepten kurusun soyunuz.

Hayalimiz, ümidimiz var bu vatan, bu bayrak için,
Yapılan bu kansızlıklar bize kelepçe vurmak için.

Nice koç yiğitleri kınaladık bu vatan yoluna,
Bir ümit taşıdık dünden bugüne, bugünden yarına.

Otuz sekiz can daha düştü kara toprağa,
Hüzünleri kefenledik dalından düşmüş yaprağa.

Anadolu, Anadolu her yer ağlayan ana dolu,
Yavrusunu kaybetti kırıldı kanadı, kolu.

Acılar katmer katmer oldu yüreğimizde,
Sabır kalmadı artık, bu canda bu serde

Ya Hâk, sen sabır ver, vatan millet sevdalılarına,
Bu şerefsizler hiçbir zaman ermesin muratlarına.

Tarihi biz yapar yine biz yazarız,
Bilin ki bir ölsek de yine bin doğarız.