Kime baksam, kimi dinlesem
Bin dert ile sızlar ağlar
Kiminin ruhunu ana hasreti
Kiminin kalbini aşk ateşi dağlar.
İçi ızdırapla yanan
Sanırdım sade kendim
Mesut olmamış tek insan
Sanki yalnız bendim.
Neden acep, mesut olan
Olmayandan çok az
Yalancı dünya da ne olurdu
İsteğine ereydi biraz.
Olmadı ömrümde bahar
Bilmem dünya'da ne var
Ruhuma esti daima karakış
Yağdı içime hep kar.
04.02.1957
Ayşe Kamuran AykırKayıt Tarihi : 27.2.2007 19:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!