Binbir hüzün çöküyor gönlüme,
güneşin, her veda ettiğinde günüme, benim.
Nice yıllar geçti, hala, birer dost gibi,
benden ayrılmaz olsu, gamla kederim.
Bir sen kaldın, alev alev yanan içimde;
bir de, beni benden alan, hatıralar.
Her gün, bin defa ölürüm desem de;
bir türlü, izin vermiyor, ölmeme kaderim.
Kayıt Tarihi : 2.11.2014 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!