Şairim, bugün size
Dünyayı bıçaksız
İkiye bölen
Ağlarken gülen
Doğduğu gün ölen
Birini anlatacağım.
Obasında armandı
Geçmişini bilirim
Doğuştan ermandı
Veliyle veli
Deliyle deli olurdu
Onun gözünde
Bayrak direkte
Yar yürekte güzeldi.
Yorganı kül
Yastığı közdü
Kör ile yatmazdı
Özü sözü birdi
Geri adım atmazdı.
Yar eli değmeyen
Lokmayı yemezdi
Niçin ağladığını
Kimseye demezdi.
Bir akşamüstü
Aramızda kalsın
Usta bana de dedim
Hiçbir şey demedi
Derin bir ah çekti.
Aksağın ayağı
Çolağın koluydu
Koca yüreğinde
Hiç boş yer yoktu
Merhamet doluydu.
Güneş batarken
İki elinden tuttum
Ustaların ustası
Dağların kızına
Meleğim dediğine
Kırgın mısın dedim
Yüzüne bakarken
Niye sordum diye
İçim içimi yedi
İrildi gözbebekleri
Bin defa hayır dedi.
Kayıt Tarihi : 5.2.2018 12:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!