Bin boyutlu bir kıçmaz Şiiri - Ömer Çeti ...

Bin boyutlu bir çıkmaz,içinde yarıştayım,
Sürünerek uçacak,biçimde varıştayım.

Bana Dinek dağını.taşımayı verdiler,
Ekipman ve araca,ellerin var dediler.

Mecbur etmişler beni,karşılıksız sevmeye,
Dilimi bağlamışlar,bir yardım istemeye.

Dolup taşmak yok bana,süzülmek yok gözümden,
Koparmak istiyorlar,zor ile beni senden.

Ben sensiz bir yarımım,bunu onlar da bilir,
Bir insanı bölüpte,yarısın nasıl alır.

Ama beni böldüler,ulu orta ikiye,
Ondan ayrı koydular,bu sana lâyık diye,

Gel sen olda çağlama,kanlı göz yaşın ile,
Kendi kendini yiyen,karşılıksız sevgiyle.

Buna hayat mı denir? Durup durup ölmeye,
Yerdeki sürüngene,kendini eş görmeye,

Kıvrım kıvrım uzanan,gurbet yolu umudum,
Cam kırığı döşenmş,yataklarda uyudum.

Kan değil damarımda,kezzap deveran eden,
Akrep,yılan,çiyandır,beynime hücum eden.

Gel görki,dudağımda,kahkaha var bu halde,
Benim sınavında bu,acılar sorum elde.

Kendini keşf etmeden,aleme örnek oldum,
Bu yalancı Dünyada,ne ararken ne buldum?

24.Mayıs:2006