Ne zaman ansam adını
Ateşlerde yanar da bu dilim,
Tıpkı tenimi yakan
Dokunup tutamadığım elin misali
Ki; hiç eskitemediğim, düşüremediğim
Dilimin türküsüdür adın;
Kolay mı sanırsın? Bu kadar,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Kaleminize sağlık Ali Bey Kardeşim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta