Bin bereket Şiiri - Ahmet Coşkun

Bin bereket

yaprak perhizinde koca orman
kuşun kursağı kaç gram çiçek özü
belimin çevrevsi kemer izi kırmızı
ah kavalkemiğim hiç çalmıyorsun
iskeletime eşlik

nasılda umut dağıtmıştım
toplamaya çıktım son kuruşu
çalı çırpı arsında yağmur şırıl şırıl
romantizmine yandığım fakirlik
mum yaktırıyor ay mehtapta
içesim var ya kapalı cep

asfaltın hükmü bana sokmez
benzin yakmıyorum ecelden
bir sıgaram var oda sarmalık tütün
kaçı kaç para dinine yandığım lüks
ah kendimi köprüden geçiremedim
bir evi nasıl geçiriyim
sıratımustakim

onca çulu üstüme yığıp uzandım
şükrümü başıma sarıp yatıyorum
ne bereket ne bereket
ne dualar ederim bir bilsen