Bin Ah Gelir Şiiri - Köksal Cengiz

Çile çeken şu millete,
Bir dokunsam bin ah gelir.
Çare yok mu bu illete?
Bir dokunsam bin ah gelir.

Nice firak yüklü sîne
Hurafeler dolmuş dine
Mazlumlar mağdur ki yine
Bir dokunsam bin ah gelir.

Dilim dilim olmuş dilim,
Öz vatanda sanki elim.
Öksüz kalmış köyüm, ilim,
Bir dokunsam bin ah gelir.

Ateş yanmaz, ocak tütmez
Aç kuzumu çoban gütmez
Kötü günler hiç mi bitmez?
Bir dokunsam bin ah gelir.

Talihim mi baştankara?
Dost bildiğim sokar zora
Her uzvumda başka yara
Bir dokunsam bin ah gelir.

Ümit biter azar azar
Zor oyunu elbet bozar
Ne söylersin garip mezar?
Bir dokunsam bin ah gelir.

Benimkisi soya çekim
Bu kavgada belli tekim
Derdimize yok mu hekim?
Bir dokunsam bin ah gelir

Ne bıraktık istikbale?
Gölge düştü istiklale
Medet ey gül(!) , medet lale(!)
Bir dokunsam bin ah gelir.

Kutlu davam kalmaz yarım
Ezel vardım, ebet varım.
Bu ne hâldir Niyazkâr’ım?
Bir dokunsam bin ah gelir.

14.O3.2009