Bin Ah Etsem Şiiri - İbrahim Ahmet Eroğlu

Bir yüzüm olsa yüzüne bakmaya
Yüz kere gelsem kapına beceremem ki
Yakamoz olup penceremin perdesinden kapalı gözlerime süzülen sensin diyemem
Biten yalanlarımın ardında ufuklara sığmaz bir aşka iman ettim diyemem
Öyle batmışız ki anımsamaz olmuşuz katibini ararken unuttuğumuz kitapları neden sevdiğimizi
Yarım kalmış hikayemizi cennet kokan evimizi unutmuşuz
Daha doğmamış çocuklarımızın yüzlerini unutmuşuz
Bir bahar şırıltısını kavruk gece yeline esir vermişiz de
Her derde deva diye sevdiğimiz gitmiş hemde
Unutmuşuz işte kitap arasında sakladığımız mektuplarımızı
Ama hatırlamak için önce unutmak gerekir ya hani
Kitaplar düşer pencereler kapanır da gönül kapısı kapanmaz ya hani
İnanmam güvenmem deyip de vurmuşuz yerden yere o yüreğimizi
Lal oldu sözlerim ne yalan ne hikaye ne desem bilmem ki
Bir kere gelsem karşına ve son kez söylesem sana
Çok incittiler aşkım aşkımı çok terlettiler
Mutuluğun kadehine içtiğim gözyaşım olur musun
Son kez kadınım olur musun
Bin ah etsem ve gülsen sende duyunca sözlerimi
Bir sarılsak ve bin diyar padişahı gelsede ayıramasa bizi
Utancın gölgesinden sıyrılabilsem derin bir nefes alıp
Sonunda desem sana
Benimle evlenir misin meleğim.