BİN ADIM
Sokaktan bin adım geçince, ilk adım silinirmiş.
Kaybolurmuş o ayak izi, gidermiş sonsuza.
Sayarmış camdaki çocuk, her yüzde şaşarmış.
Başa döner tekrar sayar, tekrar sayarmış.
Böyle sürüp giderken, hayat akarmış.
Akan nice gözyaşını, bulutlara katarmış.
Zaman geçiyor dostum, dönde kendine bak,
Kucakla insanlığı, onları ayırmadan.
Hayat kısa, işte toplasan bin adım,
Aşka, sevgiye ve dostluğa sarılmak lazım.
11/03/2019
Kırklareli
Kayıt Tarihi : 8.4.2019 00:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kaçınılmaz olan hayatın sonudur.
![Ahmet Algın](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/08/bin-adim-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!