Hayattan aldığım darbeleri biriktirdim kumaşlı bir kavanozda. Şimdi hepsiyle oynuyorum, çocukken oynadığım bilyeler gibi. Çocukken fazla bilyem olmadığında üzülür, ağlardım. Şimdi bakıyorum da koca kavanoz bilyem var ama sevinemiyorum bile. Doğru ya pardon. Bilye değildi onlar. Darbelerimdi, yediğim damgalarımdı...
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta