Bilyelerim Şiiri - Mertcan Demirel

Bu gün, çocukluğum kokar sokağım,
Bir köşede eriterek dondurma yerim,
Diğer köşede hep çaldırdığım bilyelerim.
Safmıydım bilmem ama,
Aşkı ışıklı ayakkabıma benzetirdim.
Yansın diye koşturur,
Toprağı delercesine zıplardım.
Biraz deli doluydum,
Lakin sevmesini iyi bilirdim.
Şimdi iyi bak şu sokağa,
Hala geri gelmemiş bilyelerim.
Ayağımda eskimiş kunduralar,
Elimde iki kuruş para,
Ekmek derdindeyim.