Bilye Şiiri - Özge Özgen

Akşamın kollarına bıraktığım hüzünlerden,

Yüzümün eksikliğine binmiş bilyeler dökülüyor kelimelere

Ellerim bile çürüyor

Anlıyor musun

Kalbimin olmayan kemiklerini kıran her cümlede iğneden izler görüyorum

Ki,
Kesikleri çevirip,
Alt kısmına sardığım yalnızlığımdan kaç ilmek attığımı saymaya bile korkuyorum

Öyle yorgunum ki ;

Yazılmış, ve silinmiş bir kadın dağınıklığından

titreyerek uzaklaşıyorum

Bu benim kendimden soyutlanmış hâlim.

Şimdi bunu anlattığım şiirler

siyah bir duvar.

Kimseler bilmesin, sen de bilme sevgilim!

Sanırım birazdan patlayacağım...

Özge Özgen