Uzatılmış sabahların
ertelenmiş gecesinde
o tinerci çocuktan
ödünç aldığım hüznü
şimdi senin sesinde soluyorum,
sen bir kokunun peşinde
bedenimi yürüyorsun
ben sobe deyip kaçıyorum
ne zaman sende dursam
sokaktaki o çocuk oluyorum
sonra
sek sek tepelerimizden uçup
göğün heybesinden yıldırımlar çalıyorum
bir bedenlik hüznü
bir bilyelik sevince satıyorum
sen yüreğimin uçurtmasına
selam verdirecek eller ara
ben o çocuğa gidiyorum
Kayıt Tarihi : 11.7.2007 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ankara'da bir akşam vakti para isteyen tinerci bir sokak çocuğunun çağrıştırdığı düşünceler.
TÜM YORUMLAR (1)