Bilseydin Şiiri - Yusuf Şit

Bilseydin harabe gönlümde bir hazine olduğunu...
Tüm zamanın sende döndüğünü.
Çöl'üme bir sevda ile nefes nefes çoğalıp bir DENiZ olduğunu bilseydin keşke..

Sen bakarken içimden köpürüyor Denizler
Sen kalıyorsun birtek siliniyor tüm izler..

An geliyor adınla diniyor susuzluğum.
Adınla yeşeriyor içimdeki filizler.

Gelsene nerdesin eyy gençliğimin hasreti
Görenleri delirtti sabrımdaki bu gizler.

Uzaksın... sana sadece şiirlerim kavuşur.
Sana yazılan her harfin kölesi olduğumu bilseydin.
Her pencerede gözlerini arayan bir hayal olduğumu bilseydin.
Yıllarımın göğsümün yangınında nasıl yandığını, yarım kalmış bir hayale sarıp küllerimi, ruhumu saçlarına papatya diye taktığımı bilseydin...

Hatıralar canlanır o efsunlu sesinde
Bir masal besleniyor göğsünün kafesinde.

Nasıl biter bu masal ben de bilemiyorum
Gel çöz düğümü dersin bu sevda bestesinde.

Seni sevdim dünyada kavuşmak nasip işi
Bir gerçek var bilinmez gerçeğin ötesinde.

Herşey başlar ve biter yalnız ALLAH kalıcı
Biz birer oyuncuyuz bu hayat sahnesinde.

İnsan doğar ve ölür amel'idir hüneri
Seni gördüm! Gam yemem Dünya penceresinde