Bilseydin Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Yoluna adadığım şu canımı görseydin
Sana olan sevdamı sevdan ile derseydin
Başını kaldırıp da değerini bilseydin
Ayağına giydiğin çorap olurum derdim

Susuz kalmış toprağım bir tek sana yanarken
Dallarıma konan her bülbülü sen sanarken
Damarıma girseydin bedenim can salarken
Yıldız düşen saçına mızrap olurum derdim

Gönlümü açtığımda kapısından girseydin
Peşini bırakmayan geçmişini silseydin
Bir kez de benim gibi ölesiye sevseydin
Seninle aynı yolda harap olurum derdim

Bedenin bana yakın ruhun hala uzakta
Kalbin kanun misali neden bana yasakta
Sen de beni görseydin ciğerin yandığında
İçtiğin her kadehte şarap olurum derdim

Dertlerini paylaşıp gizlerini serseydin
Kollarını açıp da sen de koşup gelseydin
Seninle düşündüğüm yarınları verseydin
Yorulacaksan senle bitap olurum derdim

Sen bana karaları böyle reva görürken
Emanet bedenimde sensiz ruhu taşırken
Devaları verseydin ben veremden ölürken
Azrail’in gözünde serap olurum derdim