Bilseydin bende kırdıklarını;
Bırakırdın tamir ustalığını.
Bilseydin acıya boyadığın yüreğimin zarını;
İstemezdin özümdeki bana ulaşmayı.
Bilseydin senden sonraki hallarımı;
Düşman olurdun bencil yanına.
Ama iyi ki bilmedin hiç;
İyi ki görmedin hallarımı...
Şimdi senden uzakta,
Kesretin kurduğu tuzaktayım.
Ama hala gönüldesin,dildesin..
Hala parmak uçlarımda...
Şiirimdesin...
Kayıt Tarihi : 6.11.2006 19:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülsüm Gezici](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/06/bilseydin-10.jpg)
...Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (1)