Bilseydim Şiiri - Ümit Zeki Soyuduru

Seni üzdüğümü bilseydim eğer,
Ebedi sürgüne sürerdim dili.
Saksağanlar güle verir mi değer?
Seherde sormalı bülbüle gülü.

Sen olunca kesilir mi muhabbet?
Ben hep seninleyim, bahane sohbet,
Niye yakınları edersin gurbet?
Hasretinle ağlatırsın bülbülü.

Gönlümdeki sana bir erebilsem,
Niye ağlar gözün bir silebilsem,
Senin dertlerini bir bilebilsem,
Uğruna sererdim gülü sümbülü.

Ben sende yok oldum neredesin sen?
Sendeki yokluğu bir bilebilsen,
Şu garip gönlüme bir girebilsen,
Görürdü gözlerin seven gönülü.

Naz eden mi suçlu, yoksa seven mi?
Beni benden alan sendeki sen mi?
Yoksa aldandığım şu beyaz ten mi?
Bir görsen bendeki perişan hali.

Hor görme Ümit’i sevmektir derdi,
Sevmeseydi seni çoktan giderdi.
Bağından gülleri biri mi derdi,
Derdiyse kırılsın ayağı eli.

Ankara - 20.11.2008