Hiç doğmamış olmayı isterdim.
Bilseydim
yalnızlıkla el ele dolaşacağımı
koşup tükeneceğimi mutluluk peşinde
ve bilseydim
sokuldukça uzaklara sıçradığını
tozu dumana katarak yılların.
Bir tek aynalara konuşacağımı
bilseydim şayet
kendimi bir tek kendimle avutacağımı.
Meraklı gözlerin saldırgan yargılarıyla
kimsesizleşeceğimi
ve fakat
kalabalıkların ıssızlığının
bir başınalıktan bile daha çok
yalnızlaştırdığını
bilseydim...
Var olmamayı seçerdim
Hiç doğmayarak.
Aslı Kaprol
Kayıt Tarihi : 27.9.2020 22:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Psikeart adlı dergide yayınlanmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!