Gözlerim ufuk çizgisinde;
Sanki gelecekmiş gibisin…
Yokluğun bir kurşun yarası;
Sanki sırtımdan vurmuş gibisin…
O gülüşün hâlâ gözlerimin önünde;
Sanki hep yanımda gibisin…
Belki çok uzaklarda;
Belki ulaşılamayacak kadar ıraksın ama…
Bilki canımda can gibisin…
Sen bir gül olsan; gülü sen, dikeni ben…
Bir damla olsan; gözlerimde hasretle dolu nem…
Şimdi gözlerimden dökülecek gibisin...
Ucu paslı bir ok gibi saplanmışken yüreğime;
Sen sevsende olur, sevmesende…
Bunu bilsende olur, bilmesende…
Avuçlarımı açıp rabbime;
Dualarıma sebep olan sen…
Beni sevsende olur, sevmesende…
Şimdi bu dizeleri yazarken sana,
Kağıt isyan etsede, kalemin gözyaşına...
Ben döksemde olur, dökmesemde...
[Üzeyir YILDIRIM] 12.09.2011
Üzeyir YıldırımKayıt Tarihi : 9.1.2015 13:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Üzeyir Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/09/bilsende-bilmesende-3.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)