Ters yokuşa bile, düzden akardın,
Gönül vadisine akmayı bilsen.
Sönmüş her alevi özden yakardın,
Gönül ateşini yakmayı bilsen..
Girdiğin gönül’ü mamur ederdin,
Sevdiğin herkesi, memur ederdin,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
