Bilsem-ki Şiiri - Turan Tuncer

BİLSEM-Kİ

Bilsem ki; inkâr değil Aşk'ı
bu uykudan uyanmak,
Filistin askılarına atarımda rüyalarımı,
Çöl tadında ararım
şehrin yalnızlığında, milyonları yok sayarak

Rengine hapsolmuşluğum aşikâr
kızıl kıyamet, ışıklı neonlarına, gözlerinin.
seni araken, kendimi de kaybetmişim,
Aklım, izanım yanmakta bir fecr'in kızılında
Tuzaklarına düşmüşüm iblisin, boyalı kahpelerin kasığında.
Sarhoşluklar yaşamışım, şehvet salyaları içerek
Arındır beni günahlarımdan
yaşarken geçmekteyim ben Sırat'ı, Araf'ı
Bilsem ki, mey muhabbetin dostudur, nefessiz içerim.
Aşk'ının şarabı olmaz! acısı öğütür değirmeninde ruhumu

Bilsem ki; inkâr olmayacak Yaradan'ı seni sevmemek,
vaz geçeceğm köhnemiş saltanatından, duygularımın.
Kor ateşler içeceğim, içimin yangınına
çıkartıp atacağım hayatımdan gözlerini buzdağlarının yücesine.
Sana koymam bu zevki, kendim paralarım da içimdeki sevdayı
darağaçları kurarım yüreğimin ortasına
bütün aşk'ları asaraım, can evinden, gün ortası şölenlerle.
Ateşlerine atarım uykularımı cehennemin
çöl tadında ararım kendimi şehir yalnızlığında,
milyonları yok sayarak.

13 Mart 2006 / İst
Alkadraz_Kuşcusu