Bilirim!
Acının dillendiği dudakları da bilirim.
Bakışlarında yürekleri hançerlenenleri
Bin kere ölüp bin kere dirilenleri
Ve yeniden ölenleri de bilirim.
Sevdam gün yüzü mü?
Yoksa gecelerin kör gözü mü?
Boşver, kaldırdım bir tozlu rafa
Çünkü sevda adına
Ellerde eriyen ruhları bilirim.
Gözlerimde bakışların en matemlisi yatar.
Yüzümde her acının bir mezarı var.
Kollarım sevda selinden boş dönüyor yar.
Yürekte bitmeyen gazeller bilirim.
Gel! Gel diyeyim, dilime ram olsun çağrım.
“Ne olursan ol” diyemem Mevlana değil namım
Ah nefsim! Benim yedi kat belalım.
Gururdan “ELVEDA”yı yutan diller bilirim…
Kayıt Tarihi : 3.3.2010 16:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zehra Meral İvecan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/03/bilsem-de-neyleyim.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)