Silmem insanları sebebsiz hiç uğruna,
Bir kere sildim mi, o siliş gönüldendir,
Yakmam küsersem,bir çalısını o dağın
Su içmem pınarından, bilsem hangi dağındır
Oturmam gölgesinde, varsın kavursun güneş,
Yürümem yollarında, herkes yoluna kardeş,
Silince hepsinden tek kalemde silesin
Duymam selamını,bilsem hangi dudağındır.
Söyletmeyin dilime, duymak istemediğini,
Her kendince bilir, Söyler lisan – ı hallince,
Silince ta gönülden koparıp da silmeli
Görmem artık çehreni, bilsem hangi simanındır.
Uğurlar olsun gidene,kalanlar ağam benim,
Damına kadar yolu var,gidenler paşam benim,
Silince adam gibi sapına kadar silmeli,
Hissetmem nefesini,bilsem hangi ciğerindir.
27.04.2010
İsmail Recep NurKayıt Tarihi : 27.4.2010 12:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duydumki dostun biri,adresin birinden silmiş..niye ise diğerini silmemiş..Belki umduğunu bulamamış belli ki umduğu benden ırakmış. Eee silince adam gibi sapına kadar silmeli.Ben çünkü küstüğüm dağın odunu yakmam ağacının gölgesinde oturmam pınarının suyundan içmem.Yeterki bileyim o dağın ürünüdür.
![İsmail Recep Nur](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/27/bilsem-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!