Bilonsa Şiiri - İlkay Coşkun

Bilonsa

kavruldum el değmez mermer ayazlığında
soğuran vantuz içinde dağılır cam kırıklıkları
susuz içilir aşk şarabı acı kahve öncesinde
göz görmeyen gecede çitten atlatırım koyunları
kalkandır sessiz karanlığıma süzülen tutaste
bırakılan her bir ağrı yük olur kulaçlarıma
tek gerçekliğinin izdüşümüne sarılırım bilonsa

kürelediğin bahar ansızın sıyrılır güneşimden
dağılır şafak, bir asır öncesinden fırlayıp
geceden kalma suskunluğun yansır gözlerime
eğrilen kirmen fırıldaklığında döndürülüp
bir akşamcı küstahlığı var ki üzerinde
ağlama duvarı can havliyle örter tülbendini
mührü pekiştirip yazarım sayfalarıma bilonsa

iyi geceler düşünde serer bahar fistosunu
yumuşak kahkahalar yansır yüzümün aynasına
sevgileri beleyen elin toplar tüm çiziklerimi
hareketlenir şah damarım sevdanın ikliminde
giderkenki ikindi, ardınsıra gölgelik bırakır
kekremsi bir tat dudağıma konuktur artık
ayak izindeyim, taşır mürekkebimi bilonsa

misafir tedirginliği üzerimde, yolcuyum
dağının doruğuna göz fırlatıldığından beri
postu serili yabanıl yanlarımla emeklerim
süzülür ırmağım sağım solum obruk
soğuklar öncesi biriktirseydim keşke ellerini
nasıl olsa götürecek deli poyraz sıcaklığını
kırç’a dönüşen beyazı cemreyle buluştur bilonsa

yarına dair verilen sözler yarım yamalak
hoyrat ürpertiyle sarılır tüm benliğim sana
azatlık sinende yüzyıla mahkum artık yüreğim
mezarcı sessizliğinde bekleyişim ondandır
diri duruşlarında kaybolur gri yalnızlığım
yıpranmış resimlerde buluşmanın hevesiyle
doksan dokuzuna yüz çevirip, sana geldim bilonsa

n bilonsa
a
m
r
ı
t / yar dibinde aşka

İlkay Coşkun
19.02.2012