Bilnmezliğe yol alıyorum

Bir gün ansızın yok olup gitsem bilinmezliğe
Kim gelir ardım sıra
Sen belki de
Çıkılmaz bir boşluk içinde meçhule
Yürüyorum bilinmez nerelere

Kapkaranlık bir sis kaplamış bilmediğim yerleri
Ufukta bir ışık ateş böceği misali
Yakalayabilir miyim bu güzelliği
Yada dönmek zorunda kalır mıyım geri

Güzel bir düş kuruyorum kendimce
Mutluyum ama hüznü de taşıyorum yüreğimde
Sonsuzun sonunda tebessüm mü olacak çehremde
Yada beklenmeyen ayrılık bir çizgi daha mı atacak
Yorgun yüzüme

Veda ediyorum bilinmezliğe
Kim bilir şimdilik belki de
İstemesem de dönmeliyim gerçeklere
Korkuyorum ürküyorum
Ne çare

EYLÜL 99 / MERSİN