Uyku tutmuyor, ellerimin okşadığı kadife sedir üstünde
Gözlerim tavanın çatlak aralıklarında umut arıyor
Yıkılıp gidiyor duvarlar alevler saçılıyor ardından
Çatlak aralarından damlıyor kızıl kıyamet, kor ateş
Korku tufanında kala kaldım öylece
Celladımsın sen, nefesini ensemde hissediyorum..
Sararmış yapraklar gibiyim ellerinde, dökülüyor ruhum
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta