Bilmiyorum ki Han’ım Benden Ne İstediler

Ruhum ışıksız, kara, terk edilmiş bir otağ,
Gelip baş köşesine kurulmak istediler!
Som altından, gümüşten yirmi bin fersah ola!
Gönlümün dallarını budamak istediler!
Bilmiyorum ki Han’ım benden ne istediler!

Doludizgin atlarla uçsuz bucaksız oba,
Şu göçebe ruhuma gem vurmak istediler!
Dolaştıkça dillerim sazlı sözlü toylara,
Hep zararı ziyanı konuşmak istediler!
Bilmiyorum ki Han’ım benden ne istediler!

Eğriyse eğri derim, doğruysa doğru ola!
Yazdığımı yeniden yazdırmak istediler!
Tarihimle yürürüm, tarihim Anafarta!
Yürüdüğüm yollardan döndürmek istediler!
Bilmiyorum ki Han’ım benden ne istediler!